Ένας από τους στόχους του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου ήταν από την αρχή του να φέρει το κοινό της Πελοποννήσου πιο κοντά στους δημιουργούς των ταινιών που παρουσιάζει. Φέτος, μιας και οι συνθήκες επέβαλαν να πραγματοποιήσουμε διαδικτυακά το φεστιβάλ ζητήσαμε από συνεργάτες και εθελοντές του φεστιβάλ να πάρουν συνεντεύξεις από τους σκηνοθέτες του προγράμματος ONLINE ώστε να φέρουν τις ταινίες τους ακόμη πιο κοντά στο κοινό. Οι συνεντεύξεις αυτές ρίχνουν φως στη καλλιτεχνική ματιά των σκηνοθετών μιλώντας παράλληλα για την προσωπική τους σύνδεση με την δημιουργία τους. Οι συνεντεύξεις των ταινιών που περιλαμβάνονται στο αφιέρωμα "Διεκδικώντας την Ελευθερία" πραγματοποιήθηκαν από τους φοιτητές των Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ως μέρος της συνεργασίας μας με το Πανεπιστήμιο.
Ο συνεντεύξεις των σκηνοθετών διεξήχθησαν από τους: Μάνος Καλαφατέλης, Ντίνα Σοτάκη, Στέλλα Παπακωνσταντίνου, Κώστας Μέτσος, Γιάννης Κουτρέσης, Γιαννης Μανωλούδης, Ανδριάννα Γιαννακοπούλου, Δάφνη Αληχοντζώτη, Ornela Koutrolli, Ηλέκτρα Κατσιμίχα, Βάλια Ορφανίδου, Αντωνία Πτερνέα και οι Μαρία Σιαμάτρα, Μαρία Νικολακοπούλου, Γιώργος Γερανάκης, Άγγελος Κουρέπης, Μαρία Γαλάνη, Καλλιόπη Καλποδήμου, Κατερίνα Mefsout από την ομάδα του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΠΑ.ΠΕΛ.
Michal Bielawski: «Ο άνεμος. Ένα ντοκιμαντέρ τρόμου»
Ένα ντοκιμαντέρ τρόμου: ένα λογοπαίγνιο, μία κρυφή ειρωνία. Η λέξη «τρόμος» βρίσκεται εκεί για να δώσει έμφαση στον τίτλο, αποδίδοντας με ιδιαίτερο τρόπο το θέμα του ντοκιμαντέρ.
Ο σκηνοθέτης χρειάστηκε πολύ χρόνο για την έρευνα γύρω από το φαινόμενο Halny και των ανέμων, γενικότερα. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν το 2015 και ολοκληρώθηκαν στα τέλη του 2018. Η ταινία βασίζεται στις ιστορίες ανθρώπων, κυρίως κατοίκων της πόλης Ζακοπάνε στην Πολωνία. Οι χαρακτήρες εκφράζουν με ιδιαίτερο τρόπο την εσωτερική ενέργειά τους και ευαισθησία.
Ο Μίχαλ Μπιελάσκι χρησιμοποιεί και ορισμένα στιγμιότυπα αρχείου, (όπως είναι οι κλήσεις εκτάκτου ανάγκης στο 112), ώστε να υπάρχουν αποδείξεις της κρισιμότητας του ανέμου Halny. Χρειάστηκε, μάλιστα, να ακούσει, περίπου, χίλιες τηλεφωνικές κλήσεις εκτάκτου ανάγκης, (έχοντας πάρει, φυσικά, την απαραίτητη άδεια), και να επιλέξει τις πλέον κατάλληλες για την ταινία.
Η ταινία στηρίζεται σε δύο αντιθέσεις που, όμως, «δένουν» αρμονικά προσδίδοντας στο αποτέλεσμα την απαιτούμενη ισορροπία. Από την μία βλέπουμε την ηρεμία και γαλήνη του δάσους και από την άλλη τον φόβο και την αγωνία της καταστροφής. Σκοπός του σκηνοθέτη είναι να παρουσιάσει την πραγματική, σκληρή εικόνα του φυσικού τοπίου και όχι την ιδανική που προσελκύει τους επισκέπτες.
Μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη του σκηνοθέτη με την Αντωνία Πτερνέα στα αγγλικά εδώ.
Sergio Gregori Marugan: «Ξεμπλοκάρετε την Κούβα»
Η ταινία έγινε παρά τους διεθνείς περιορισμούς που επέβαλε το οικονομικό εμπάργκο στην Κούβα.
Η αφήγηση της ταινίας γίνεται με δημοσιογραφικό τρόπο, βασιζόμενη σε ιστορικά στοιχεία και γεγονότα.
Μπορείτε να δείτε ολόκληρο την απάντηση του σκηνοθέτη στον Άγγελο Κουρέπη εδώ με ελληνικούς υπότιτλους στο κουμπί CC. Μετάφραση από τα Ισπανικά: Μαρία Στέλλα Ράφτη
Manuele Mandolesi: «Εύθραυστη ομορφιά»
Ο σκηνοθέτης πέρασε 1,5 χρόνο με την οικογένεια. Μεταξύ τους αναπτύχθηκε μία δυνατή φιλία και είναι, ακόμη και σήμερα, σε επικοινωνία. Το ζευγάρι με τα δύο παιδιά συνεχίζουν και ζουν ευτυχισμένοι στο σπίτι που έφτιαξαν στο βουνό. Ο σκηνοθέτης επισκεπτόταν την περιοχή από τότε που ήταν ακόμη παιδί. Οι αναμνήσεις και οι στιγμές που έχει από εκείνα τα χρόνια έκαναν ακόμη πιο έντονη την επιθυμία του για την δημιουργία της ταινίας.
Μετά τον καταστροφικό σεισμό του 2016, δεν έχουν αλλάξει, δυστυχώς, πολλά πράγματα στην Ιταλία, όσο αφορά τα μέτρα ασφαλείας. Οι άνθρωποι έχουν ξεχαστεί από το κράτος και η ταινία παρουσιάζεται στον θεατή ως «καμπανάκι κινδύνου».
Μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη του σκηνοθέτη με τον Γιάννη Μανωλούδη στα αγγλικά εδώ.
Μην ξεχάσετε να δείτε τις ταινίες της ημέρας 12/2 μέχρι τις 23:59 στον παρακάτω σύνδεσμο!